Muzyczne widowisko Yamato na scenie toruńskich Jordanek

Yamato to znana na całym świecie japońska grupa bębniarzy, specjalizująca się w tradycyjnej muzyce taiko. Występ artystów z Dalekiego Wschodu to jednak zdecydowanie więcej – spektakularne połączenie sztuk wizualnych tworzy niezapomniane show, które zachwyca i czaruje publiczność.

Przedstawienie w Toruniu to kolejny przystanek na trasie zespołu podczas jesiennego tournée po Polsce. Na tę okazję grupa przygotowała specjalny program, w którym prezentuje swoją oryginalność i różnorodność  – show było połączeniem muzyki, doskonałej choreografii, tańca, śpiewu, gry światła, scenografii, jak również teatru, a nawet kabaretu. To wszystko sprawiło, że wystąpienie zespołu Yamato w mieście Kopernika spotkało się z dużym entuzjazmem wśród widzów w każdym wieku.

Orientalne kompozycje, nawiązujące do japońskich tradycji były wykonywane  ze sceny koncertowej toruńskich Jordanek na różnej wielkości bębnach taiko oraz innych typowych instrumentach z Kraju Kwitnącej Wiśni, takich jak koto, chappa, shino-bue, samisen czy kane. Choć w występie uczestniczyło kilkunastu artystów, to synchronizacja ruchów, dokładność i precyzja jednoczesnych uderzeń w bębny była naprawdę imponująca, a same kompozycje okazały się dynamiczne, niezwykle energetyczne i  bardzo zaskakujące.

Problemem nie była nawet bariera językowa – lider grupy Yamato wygłosił kilka zdań po polsku, dziękując torunianom za liczne przybycie i wyrażając nadzieję na kolejne spotkania. Interakcje pojawiły się również podczas występów muzycznych – publiczność akompaniowała zespołowi  oklaskami i gestami. Niezwykle humorystyczna okazała się część kabaretowa, również nawiązująca do orientalnych brzmień, w której członkowie Yamato mogli zaprezentować się solowo.

Występ grupy we wszystkich wywołał ogromne emocje – była to spora dawka optymizmu i pozytywnej energii, jak również sposób na bliższe poznanie kultury japońskiej, szczególnie muzyki, śpiewu i tańca. Występu Yamato nie da się łatwo zapomnieć, dlatego warto zobaczyć go choć raz.

Eliza Cichocka