Wielka symfonika i literatura

W programie:
L. van Beethoven – Muzyka do dramatu Egmont op. 40 wg. Göthego
G. Verdi – La Traviata – Preludium do I aktu oraz Aria Wioletty z I aktu: Ah, fors’ è lui, Sempre libera
S. Prokofiew – Romeo i Julia wg. Szekspira /fragmenty z I i II Suity/

Wystąpią:
Halina Dubitskaya – sopran
Toruńska Orkiestra Symfoniczna
Mariusz Smolij – dyrygent

Ludwig van Beethoven, wybitny kompozytor i pianista, w 1809 roku podjął się skomponowania muzyki do Egmonta Goethego, dramatu przez niego podziwianego i głęboko przeżywanego. Utwór podkreśla i ilustruje heroizm i waleczność tytułowego bohatera. Dramatyczna i dynamiczna Uwertura, wzruszające Pieśni Klärchen oraz stanowiąca zwieńczenie kompozycji Symfonia zwycięstwa, o której napisanie nalegał sam Goethe, urzekają słuchacza swą podniosłością i uczuciowością.

Inspiracją Giuseppe Verdiego do napisania opery La Traviata był romans Dama Kameliowa Aleksandra Dumasa. Włoski kompozytor chciał w sposób realistyczny przedstawić ówczesne środowisko i społeczeństwo, co spotkało się z dysaprobatą publiczności zgorszonej postacią głównej bohaterki, kobiety upadłej.  Preludium do I aktu to krótki, wstępny utwór cechujący się wyjątkową subtelnością i łagodnością. Aria Violetty z I aktu Ah, Force e lui, Sempre libera to melancholijna i bardzo wyrazista pieśń opowiadająca o decyzji Violetty – uwolnieniu się od przeszłości i rozpoczęciu nowego życia z Alfredem. Kameralność oraz nastrojowość uwydatniają romantyczność przedstawionej historii.

Charakterystyczne dla twórczości Siergieja Prokofiewa suity symfoniczne, tworzone były by uchronić muzykę sceniczną od zapomnienia. Popularność kompozytorowi zapewniły trzy suity z baletu Romeo i Julia, inspirowanego dramatem Shakespeare’a. Mimo zastosowania stosunkowo prostych środków, liryczność oraz plastyczność kompozycji idealnie oddają romantyczny i poetycki nastrój dzieła angielskiego poety.  Właściwa utworowi jest obecność odrębnych tematów dla każdej postaci, które z czasem ulegają przekształceniom.